Edwin John Davis, Anatolica; or the Journal of a Visit to Some of the Ancient Ruined Cities, 1874.

“Pamphylia Dağları ve Ovası üzerinde güneşin doğuşu, şimdiye dek gördüğüm en güzel görüntülerden biriydi; fakat dağların dibinde yer alan bu köşede sıcaklık oldukça yüksekti…

Püskül püskül buğdayların bezediği şahane tarlalar boyunca geçtik. Toprak, insan için olmasa da ürünler için pek uygundu. Bununla birlikte tarım tüm ovaya yayılmıyordu daha çok dağların dibindeki arazi şeridiyle sınırlıydı…

Adalia, çoğunluğunu Rumların oluşturduğu, yaklaşık 10-20 bin nüfusa sahipti. Çarşıları son derece zengindi ve çevredeki tüm yöreler için bir basamak durumundaydı, fakat burada büyük bir ticari canlılık yoktu. Küçük, elverişsiz fakat yeterince göz alıcı olan limanı kayalık kıyıda küçük bir koydan ibaretti. Her taraf geniş ve dik kayalıklarla çevriliydi. Liman yaklaşık 40 ayak yüksekliğinde, belirli aralıklarda uzun, kare kulelere sahip bir duvarla çevrelenmişti. Kayalığın tepesine dek çıkan dik sokaklarıyla kasaba, limanın çevresinde antik bir tiyatro biçiminde kurulmuştu. Derin, kuru bir hendek, hendeğin dışında bir siper ve iki yanda tepeden limanın ağzına dek inen duvarlar görüyordunuz. Kasaba şimdi, eski duvarların epey yukarısında yer alan ve yakın bir zamanda yapılmış duvarların daha ilerideki dış hattına dek uzanıyordu. Limanın ağzında iki kule, çok sağlam taş işçilikleri ile denizden yükseliyordu. Bunlar, eski zamanlarda limanı koruyan dalgakıranın kalıntılarıydı ve birine birçok zincir asılıydı. Tekneler sert havalarda palamarlarını bu zincire bağlarmış. Liman, güney veya güneybatıdan esen sert rüzgârlar sırasında çok emniyetsiz oluyordu. 1871-72 kışında, bir Mısır firkateyni denizle baş etmeye çalışırken, kurtulan 2-3 kişi dışında, 70 kişilik tayfasıyla kaybolmuş. Fırtınanın gücü, gemiyi limanın birkaç yüz metre dışındaki bir kayalığa sürüklemiş ve gemi parçalanmış…

Adalia’nın başlıca ihracatını buğday, kereste ve yüklü miktarda sülük oluşturuyordu. Karadeniz ve güney limanlarından bol miktarda kereste ihracatı vardı; bu keresteler mükemmel kalitedeydi. Mısır ve Suriye’de kullanılan kerestenin çoğu Adalia’dan geliyordu. Reçine dolu düzgün çam kirişler şaşırtıcı sağlamlık ve dayanıklılıktaydı…”