Osmanlı coğrafya literatüründe hatırı sayılır nüsha sayısı ile önemli bir yer kaplayan Osmanlı kozmografyaların çoğunluğu ‘Acâ’ibü’l-Mahlûkât başlığıyla maruf Arapça ve Farsça eserlerin kısmi ve serbest tercümelerine dayanmaktadır. Bu eserler ilahi irade ve hikmet üzere yaratılmış bir evren imgesi sunarken, onun şaşırtan, garipsenen, anlam verilemeyen, hayranlık ve korku uyandıran yanlarını ifade etmek için acayip ve garip terimlerini bolca kullanmaktadır. Bu sunum, bu terimlerle ifade edilen ve geniş bir skaladan seçilmiş çeşitli örnekler üzerinden bu eserlerin erken modern dönem Osmanlı dünya görüşünün sınırları, kapsayıcılığı ve esnekliği konusunda bizlere neler söyleyebileceği üzerine odaklanacaktır.

Başlangıç

Bitiş