Charles Texier, Description de l’Asie Mineure, 1839.

“Duvarlar içinde adım başı rastlanan eski eser parçaları, hep Romalılar dönemine aittir. Evler taştan inşa edilmiş, kireçle kaplanmış ve çok temiz tutulmuşlar; büyük çoğunluğunun ağaçlık iç avluları var…

Şehir, Düden sularının sürekli bir serinlik sağladığı bahçelerle çevrili; yazın, insanlar kendilerine dallardan kulübeler inşa ederler ve sıcak mevsimi şehre girmeden geçirirler. Bu verimli toprakta, iyi bir yönetim üretimi köstekleyeceğine desteklese, her türlü meyve yetişir…

Adalia, denize bakan bir bayırın üstündedir… Nüfusu 15.000 – 18.000 arasındadır. Deniz ticareti, hemen hemen tamamen Rumların elindedir…

Adalia Paşalığı kıyının en geniş arazilerinden birisidir; yetki alanında az sayıda şehir bulunmasına karşılık, pek fazla sayıda köy ve özellikle de epey kalabalık bir Yörük veya göçebe nüfusu içerir. Batıda Muğla Paşalığı’na, kuzeyde Konya Paşalığı’na uzanır. Kereste, tahıl, tütün ve deri üretir…”